Infnitiv |
Prezent |
a afirma |
Perfect |
a fi afirmat |
|
Indicativ |
Prezent |
eu afirm tu afirmi el/ea afirmă noi afirmăm voi afirmați ei/ele afirmă |
Imperfect |
eu afirmam tu afirmai el/ea afirma noi afirmam voi afirmați ei/ele afirmau |
|
Perfect simplu |
eu afirmai tu afirmași el/ea afirmă noi afirmarăm voi afirmarăți ei/ele afirmară |
|
Perfect compus |
eu am afirmat tu ai afirmat el/ea a afirmat noi am afirmat voi ați afirmat ei/ele au afirmat |
|
Mai mult ca perfect |
eu afirmasem tu afirmaseși el/ea afirmase noi afirmaserăm voi afirmaserăți ei/ele afirmaseră |
|
Viitor |
eu voi afirma tu vei afirma el/ea va afirma noi vom afirma voi veți afirma ei/ele vor afirma |
|
Viitor anterior |
eu voi fi afirmat tu vei fi afirmat el/ea va fi afirmat noi vom fi afirmat voi veți fi afirmat ei/ele vor fi afirmat |
|
Conjunctiv |
Prezent |
eu să afirm tu să afirmi el/ea să afirme noi să afirmăm voi să afirmați ei/ele să afirme |
Perfect |
eu să fi afirmat tu să fi afirmat el/ea să fi afirmat noi să fi afirmat voi să fi afirmat ei/ele să fi afirmat |
|
Condiţional |
Prezent |
eu aș afirma tu ai afirma el/ea ar afirma noi am afirma voi ați afirma ei/ele ar afirma |
Perfect |
eu aș fi afirmat tu ai fi afirmat el/ea ar fi afirmat noi am fi afirmat voi ați fi afirmat ei/ele ar fi afirmat |
Conjugarea verbului a afirma
Comments are closed.